با خانواده۸۲۰۴;ستایش، ۲روز پیش از اعدام۸۲۰۴;قاتل
روایت از خانه ای است که هیچ ردی از ستایش در آن نیست؛ نه عکسی، نه ردی از خاطره ای، نه چیز دیگری؛ خانه ای که بعد از اتفاقی که برای ستایش افتاد، خالی و جابه جا شد؛ اما در خیرآباد ماندند. به گزارش سلامت نیوز، خبرآنلاین در ادامه نوشت: «فردا مرا چو قصه فراموش می کنی» حکایت صفیه است؛ حکایت همسرش. حکایت نفیسه، منیراحمد، رحیمه، «ستایش» و الیاس. حکایت فراموشی خانواده ای که باز مانده بعد از تمام شدن دخترش؛ ستایش قریشی. اصلا مسئله ی بودن یا نبودن قریشی ها، گوش دادن به قصه دل است. به قصه دل هیچ کدامشان اما کسی گوش نکرده است مگر با قبول فرضیه فردا چو قصه ...
Click
To Read Full Article